Berlijn dagboek

Ik was weer een paar dagen in Berlijn, en hield een dagboek bij. Misschien leuk om te delen? Lees over curryworsten, Tuincentra en de U-bahn

#Illustratorlife; 24 hour comic day 2015

Yes! Het was 24-hour comic day. Ik had het in mijn agenda gezet, want een beetje stripmaker doet mee, toch? 

De spullen staan klaar (en mijn lege augurken potten die ik gebruik voor verfwater zien er al-tijd zo goor uit. Niet fotogeniek)

Op zaterdag zat ik er klaar voor. op Artez doen ze een groot 24-evenement in dit weekend, en dat bleek je te kunnen volgen via een livestream. Deed ik, want het leek me leuk om naar anderen te kijken die ècht 24 uur achter elkaar zwoegen, terwijl ik ondertussen nog wat opruimde, rondliep..

en pannenkoeken at.

 Het lastige van 24hour comic day is dat je (of; ik) vaak begint met een random idee. En dan zit je er aan vast. 24 bladzijdes lang. En uiteindelijk heb je hopelijk een soort-van okee verhaal, maar soms ook niet. Daarom had ik er dit jaar een beetje beter over nagedacht van te voren, ik wilde een aantal ideeën die ik al langer had gaan uitwerken.

Dus dat doe je dan.

Maar eerst een meisje dat in een zwembad drijft. Lekker art-house en duister.

Dit. Iets met water en awkward dating-dialoog

kijk ze aan de muur hangen (3 bladzijdes? Goed bezig!) Ik wist totaal niet waar het heen moest met dit verhaal, en dus begon ik ondertussen met een ander verhaal dat ik al langer wilde proberen. Veel tekst. Veel puber-hysterie. Veel ikzelve als awkward vijftienjarige.

Op zaterdagavond lag ik redelijk op schema, maar toen gebeurde er dit;

Eerst dacht ik neen ik ga niet, ik blijf strips tekenen. Maar toen dacht ik ach, misschien ga ik heel eventjes...

Het was heel gezellig, en er was wodka. Of andersom.

Niet erg verantwoordelijk en helemààl niet 24-hour-comic-day waardig, lag ik de volgende dag gaar op bed. En op den duur was ik niet meer gaar, maar lag ik gewoon lekker. En dus bleef ik liggen (en diep nadenken over mijn strips natuurlijk, dat wel). Ik doe nooit een dag niks, laat staan dat ik ooit een dag op bed lig, en dan uitgerekend dit weekend...afijn, ik was wel uitgerust 's avonds.

Uiteindelijk heb ik een bladzijde of 12 getekend in totaal, verdeeld over twee verhalen en ik ga er so wie so eentje nog afmaken. Dat wordt dan weer een boekje. Want dat doe ik dan. En tegen die tijd horen jullie het natuurlijk!

voorproefje;

(en het meisje uit het andere verhaal drijft nog steeds in het zwembad)

Eindexamens op Minerva | HYPER

Inmiddels alweer 2 jaar geleden dat ik zelf afstudeerde aan Academie Minerva te Groningen. Dit jaar is mijn zusje afgestudeerd (en ze won de academie prijs, maar dit geheel terzijde). Er was dit jaar voor het eerst een randprogrammering, met lezingen en debatten en andere dingen. Ik voelde me hopeloos bejaard en te-lang-afgestudeerd als ik naar één van deze dingen toe ging, maar ach, waarom niet? Het was interessant om te zien. Gisteravond was er een debat over 'generatie Hyper'. Ik vrees bij debatten immer het moment dat het publiek om input wordt gevraagd. Dan kijk ik altijd hèèl erg ergens anders naar. Ik kan niet on the spot iets intelligents zeggen over een thema waar ik niet alles vanaf weet. Achteraf wel, trouwens, 5 minuten na afloop had ik vele punten waar ik het niet mee eens was en vele op- en aanmerkingen. Beetje te laat, Stalinski.
Afijn, wat ook goed werkt om niet bij de discussie betrokken te worden; je focussen op iets anders, zoals tekenen. Ik schreef/tekende mee. Dat is so wie so een beetje mijn ding, eigenlijk. Anderen praten, ik schrijf stiekem hun opmerkingen op. Zie hieronder wèèr een getekend verslag, dit keer van een debat over 'Generatie Hyper' en alles wat daarbij komt kijken.

AFTELLEN MET BOEKEN 2; WOESTIJN

"DAVID GRAAFT EEN GAT IN DE WOESTIJN"

Vaak weet ik achteraf niet meer waar een idee voor een verhaal vandaan komt. In het geval van deze strip, was het een krabbel op een papiertje dat naast mijn bed lag. ‘man graaft en vrouwen willen met hem praten’ stond er op. 

Ik wilde een verhaal maken dat wat minder om een plot of een grap draaide, en waar ik minder invulde voor de lezer. Dus daar is deze strip uit voortgekomen. Misschien maak ik ooit een vervolg, of sub-verhalen over de verschillende personages. Als ik daar weer eens tijd voor heb, that is.

Dit boekje verkoop ik komende zaterdag in Utrecht op de kunststripbeurs. Mocht je daar niet zijn maar wel een boekje willen bestellen, mail dan naar annestalinski@gmail.com

Dit boek kost 7,50