vrijdag 30 oktober 2015

#Sisterbusiness/ Achter de schermen in Eva's zeefdrukstudio


Vandaag een kijkje achter de schermen in het altijd bruisende leven van niet één maar twee Stalinski’s


Mijn zus en businesspartner Eva heeft sinds kort een bescheiden zeefdrukstudio in huis. Af en toe hoor ik haar ’s avonds laat in de keuken (we wonen in hetzelfde huis) bezig een zeef schoon te spoelen. Dit geheel terzijde.

Willem de studio hond was er natuurlijk bij.

Het is bijna Halloween. Ik denk daar vaak de dag van tevoren pas aan (en dan enkel omdat ik nog een outfit moet bedenken voor een verkleedfeest). Eva was er al eerder mee bezig dit jaar, en maakte een tijdje geleden een halloween-zeefdruk in haar mini zeefdrukkerij. En ik maakte foto’s.




Eerste kleurlaag. Zullen we eens gèèn fluo-roze als ondergrond doen?


Is-ie niet te donker? neeeen gewoon even laten drogen.

willem vindt het niet zo boeiend

Jahoor

Daar is-ie dan

Vind je het mooi? Ze zijn ook te koop! 

Fijne Halloween!/Fijn weekend!

vrijdag 9 oktober 2015

De werkplek-serie, deel 1 #Illustratorlife






Organiseren van mijn leven is een ongoing ding. Van vele mensen, gok ik. En zeker van hen die eigen baas zijn. Want hoe doe je dat; zelf bepalen wanneer je werkt en hoe. En in het geval van iedereen die een creatief beroep heeft; hoe organiseer ik een werkplek waar je je werk kunt maken? Daarom, bij deze; de werkplek-serie!

Het leek me leuk om wat te schrijven over de voor- en nadelen van vanuit huis werken. Want dat is wat veel zzp’ers doen. En dan komt er volgende keer een post over voor- en nadelen van buitenshuis werken. En dan zijn we weer rond :)

‘Illustratoren zijn van die huismussen’ Dat hoorde ik wel eens, toen ik zelf nog niet echt illustrator was. Er zit iets logisch in; we (ik scheer nu even mijzelf en alle andere illustratoren even over één kam…sorry daarvoor) lijken ervan te houden om ons te omringen met spulletjes, gekke vaasjes, stapels boeken en halfdode kamerplanten (die van mij zijn altijd halfdood in ieder geval). Daarnaast is het werk zelden om 5 uur klaar. Deadlines houden geen rekening met kantooruren, en inspiratie komt soms op onverwachte momenten. Dan is het toch prettig om een tafel en materiaal in huis te hebben, daarom hier:

Voordelen van thuis werken:

Geen geleuter van collega’s/andere flexwerkers die je van het werk afhouden

Je hoeft je pyjama nooit uit te trekken

Als het even niet lukt met dat logo ontwerp/beeldhouwwerk/die graphic novel, kun je gewoon de was op gaan vouwen. Of de keuken schoonmaken. 

Maar er zijn ook minder handige kanten, wat zijn... 

..De nadelen van thuis werken?

Weinig aanspraak (Hierom beginnen mensen tegen hun huisdieren en planten te praten).

Het houdt niet op (nu denk ik aan die commercial over huiselijk geweld…). Als je thuis werkt gelden er geen kantoortijden (die je natuurlijk prima zelf kunt aanhouden, maar toch, het is èrg makkelijk er van af te wijken) 

Je voelt je niet altijd even professioneel. Soms als ik in huispak, onderwijl opgewarmde spaghetti etend, mail zit te beantwoorden, voel ik me toch niet helemaal de young professional die ik wens te zijn. 


En waar zit jij dan, Anne? Nou, thuis dus. (Hieronder zie je mijn muur die volhangt met inspirerende plaatjes en een enkele schets. En citroensap, citroensap is heel belangrijk) 



Maar soms zit ik ook niet thuis, dan zit ik ergens buitenshuis. Daarover volgende keer!

Hoe denk jij over werken vanuit huis? Fijn of niet?

woensdag 7 oktober 2015

Woorden op Woensdag #7

Een nieuwe woorden op woensdag!
Ik weet nog niet helemaal waar dit project heengaat. Tot nu toe kies ik vooral inspirational quotes uit. Want zelfs als niemand ze leuk vindt of ze zijn lelijk geletterd, kan ik ze alsnog aan mijn muur hangen en er zelf de broodnodige motivatie en inspiratie uit halen.

De woorden van deze week hebben geen duidelijke bron of persoon die ze gezegd heeft. Ik zocht er naar maar vond niks. Het is denk ik een tumblr-wijsheid die aan de zwerf is geraakt en zo al jaren over de interwebs ronddoolt. Zo kwam ik deze tegen, in ieder geval. Als de dingen niet gaan zoals ik wil, kijk ik naar deze tekst (that is, als ik in mijn onrust nog op het idee kom eens rustig naar mijn volgeplakte muur te kijken).



Spreekt me erg aan. Jou ook?
Wat ik er eigenlijk nog bij wilde zetten was; ja!, inderdaad; don't rush and never settle if it's meant to be it will be, mààr een beetje assertiviteit en doorpakken af en toe kan natuurlijk nooit kwaad.

dat was 'em weer.
Fijne woensdag!
liefs,
Anne

maandag 5 oktober 2015

#Illustratorlife; 24 hour comic day 2015

Yes! Het was 24-hour comic day. Ik had het in mijn agenda gezet, want een beetje stripmaker doet mee, toch? 


De spullen staan klaar (en mijn lege augurken potten die ik gebruik voor verfwater zien er al-tijd zo goor uit. Niet fotogeniek)


Op zaterdag zat ik er klaar voor. op Artez doen ze een groot 24-evenement in dit weekend, en dat bleek je te kunnen volgen via een livestream. Deed ik, want het leek me leuk om naar anderen te kijken die ècht 24 uur achter elkaar zwoegen, terwijl ik ondertussen nog wat opruimde, rondliep..


en pannenkoeken at.



 Het lastige van 24hour comic day is dat je (of; ik) vaak begint met een random idee. En dan zit je er aan vast. 24 bladzijdes lang. En uiteindelijk heb je hopelijk een soort-van okee verhaal, maar soms ook niet. Daarom had ik er dit jaar een beetje beter over nagedacht van te voren, ik wilde een aantal ideeën die ik al langer had gaan uitwerken.

Dus dat doe je dan.

Maar eerst een meisje dat in een zwembad drijft. Lekker art-house en duister.




Dit. Iets met water en awkward dating-dialoog


kijk ze aan de muur hangen (3 bladzijdes? Goed bezig!) Ik wist totaal niet waar het heen moest met dit verhaal, en dus begon ik ondertussen met een ander verhaal dat ik al langer wilde proberen. Veel tekst. Veel puber-hysterie. Veel ikzelve als awkward vijftienjarige.


Op zaterdagavond lag ik redelijk op schema, maar toen gebeurde er dit;


Eerst dacht ik neen ik ga niet, ik blijf strips tekenen. Maar toen dacht ik ach, misschien ga ik heel eventjes...


Het was heel gezellig, en er was wodka. Of andersom.


Niet erg verantwoordelijk en helemààl niet 24-hour-comic-day waardig, lag ik de volgende dag gaar op bed. En op den duur was ik niet meer gaar, maar lag ik gewoon lekker. En dus bleef ik liggen (en diep nadenken over mijn strips natuurlijk, dat wel). Ik doe nooit een dag niks, laat staan dat ik ooit een dag op bed lig, en dan uitgerekend dit weekend...afijn, ik was wel uitgerust 's avonds.


Uiteindelijk heb ik een bladzijde of 12 getekend in totaal, verdeeld over twee verhalen en ik ga er so wie so eentje nog afmaken. Dat wordt dan weer een boekje. Want dat doe ik dan. En tegen die tijd horen jullie het natuurlijk!

voorproefje;



(en het meisje uit het andere verhaal drijft nog steeds in het zwembad)