woensdag 15 april 2015

Het wondere leven van een afgestudeerde Illustrator; portretten tekenen op NOG congres


Het wondere leven van een afgestudeerde Illustrator. Als Illustrator zit je (Of laat ik voor mezelf spreken; ik) meestal in een studio/atelier te werken aan illustraties, strips, vrij werk, whatever. Afgeschermd van de wereld (alhoewel..laptop/telefoon altijd onder handbereik, dat dan weer wel). Ik vind dat best prettig, zolang het maar wordt afgewisseld met activiteiten die iets socialer en dynamischer zijn. Twee weken geleden rolden ik en mijn Stalinski zus in zo’n wonderlijke buitenactiviteit. Heel erg Illustrator-waardig, maar toch net even anders.


We hebben portretten getekend op het NOG-congres, in de Martini Plaza in groningen. Fijn, een thuiswedstrijd. Ik teken vaker op congressen, maar dan meestal cartoons (iemand geeft een serieuze lezing en ik zit als cartoonist achterin de zaal en maak grappen over de lezing, op papier). Maar dit was net even anders.
Een tijdje geleden werden we benaderd door Eye Care Foundation, of we bij hun stand portretten zouden kunnen tekenen van bezoekers van het congres (voornamelijk oogartsen, OK assistenten, en andere mensen die iets met oogheelkunde te maken hebben).
We tekenen vaker portretten, maar dan meestal op markten of bij allerhande culturele gelegenheden. Hier zouden wij als creatief eilandje zijn op een serieus congres. En wat bleek? het paste prima bij elkaar!



Uiteindelijk zaten we namens Eye Care Foundation in de stand van OPHTEC. Zelf hou ik er erg van om af en toe een beetje in werelden mee te gluren die me vreemd zijn. Dus dit was een goede dag! We lieten ons uitleggen wat voor lenzen Ophtec nou precies ontwikkelde, we liepen rond (tussen het tekenen door) en bekeken de medische machines en vernuftige operatiespulletjes bij andere stands. Overal draaiden filmpjes van oogoperaties, daar waren we niet op voorbereid. Geen oogarts die daar raar van op keek, maar wij schrokken toch wel een beetje van bloederige irissen en ogen waar in gesneden werd. Ach, alles went.


Dan het tekenen zelf! Ik en mijn zus portretteerden de bezoekers, in ruil voor een donatie aan ECF. “Zie jezelf door andermans ogen” zoiets was de slogan waarmee we onze attractie aanprezen. Iets met ogen, zien, kijken, oogartsen…je snapt het. Het was een erg leuk om op een ludieke manier aandacht te trekken naar de stands van Ophtec en ECF. Wat ons betreft een leuke bijzondere samenwerking!



Dan nu het reclameblok;