zaterdag 31 december 2016

10 projecten uit 2016


Joehoe! Het jaar is bijna ten einde. Een mooi moment om weer eens iets te bloggen! 
En terwijl het verschil tussen 2016 en 2017 eigenlijk net zo klein is als tussen een willekeurige dag en de daaropvolgende dag, hou ik er toch van het jaar goed af te sluiten, met een beetje ritueel.

Daarom bij deze, een kleine terugblik op 2016, in de vorm van 10 (of eigenlijk stiekem 11) projecten waar ik met veel plezier aan werkte!


Een poster gemaakt voor City of Talent, van een Groninger held; Aletta Jacobs. Super leuke opdracht, en de posters werden geëxposeerd tijdens het Let’s Gro Festival.


Ik hou van strips, èn van documentaires. Dus ik was blij om gevraagd te worden een stripje voor in de IDFA-krant te maken. 


de CBK-strip over Prins Tammo, misschien wel mijn favoriete project van dit jaar. De strip die ik maakte samen met mijn zus, hangt nog tot vèr in 2017 op een schutting in het centrum van Groningen. 


In juni, toen het zonnig was, tekenden mijn zusje en ik portretten op de Illustratie biënnale in Haarlem. Dat vonden we heel tof, want een paar edities daarvoor kwamen we naar de biënnale als bezoeker. Allebei zaten we nog op de kunstacademie en we waren geïmponeerd door alle mooie dingen die we zagen. Nu deden we zelf mee aan de expositie, werden onze boekjes verkocht, en tekenden we de bezoekers. Go Stalinski’s!


De Wobby, het tijdschrift van Studio de Leijer, vroeg me dit jaar om iets voor ze te maken. En later nog eens, voor een speciale stripdagen-wobby. In de wobby is ruimte voor absurde humor, wonky personages en felle kleuren. Helemaal mijn ding!



Ik wilde in 2016 meer strips maken. Ook non-fictie strips. En dat kon, want daar was mindshakes! 


In oktober ging ik mee naar de Buchmesse in Frankfurt met de Dutch flemish Parade, om te tekenen en te helpen. Het voelde meer als een schoolreisje dan als een serieus illustratie-avontuur. :)



Illustraties over energie en energie-neutrale steden. Ondanks het serieuze en politiek-correcte onderwerp, werden het vrolijke losse illustraties


Mijn ‘daily Stalinski’- strips. Ik ben soms wat onzeker over mijn autobiografische strips, denk dat niemand er in geïnteresseerd is (wat misschien ook zo is). Tegelijkertijd hoor ik ook vaak dat men het juist leuk vind, dat persoonlijke en kwetsbare. Ik wil meer stripjes maken in 2017!


Dat andere project dat maar blijft lopen, en van vorm veranderen; de supermarkt avonturen. Ik werk er nog altijd met veel plezier aan, en mijn dagelijkse rondje supermarkt blijft een bron van inspiratie. 


2016 begon met het illustreren van de uitkrant-cover. Heel erg tof om te doen, hopelijk zijn er in 2017 weer opdrachten waar ik honden in kan verwerken!

Dus. Dat waren ze. 11 projecten waar ik in 2016 met veel plezier aan werkte. Toen ik een selectie maakte, besefte ik me dat er een paar dingen waren die ik nìet kon laten zien. En dat is goed nieuws, want dat betekent dat er meer dan 11 toffe projecten waren. 2 jaar geleden had ik het stukken minder druk dan nu, was er minder om uit te selecteren, en dat stemt me hoopvol :) Kom maar door 2017, met nog meer opdrachten en projecten en strips en illustraties.

Om mezelf goed bezig te houden, ben ik voornemens vaker ‘daily’s’ te posten volgend jaar. Dat kan een cartoon, een stripje of een illustratie zijn. Voorlopig doe ik dat op tumblr en instagram, ga er vooral eens kijken!

Fijne oud en Nieuw alvast!





zondag 27 november 2016

Stalinski’s op de schutting | #Sisterbusiness

Hallo hallo!

Gister werd de strip die ik en mijn zus voor het CBK maakten, onthuld!
Het zijn 9 grote panelen op een schutting in het centrum van Groningen. Achter die schutting wordt ‘het forum’ gebouwd. Het paradepaardje van de stad dat ergens volgend jaar af moet zijn. Het wordt een ontmoetingsplek voor stadjer en toerist, voor jong en oud. En laat dat nou ook het thema van onze strip zijn. In deze blogpost wilde ik jullie een kijkje achter de schermen geven!


Begin dit jaar (ja, het was een langlopend project) werden we gevraagd of we een strip wilden maken voor op de schutting. Maar natuurlijk. Het bijzondere was, dat we het sàmen zouden gaan doen. Nu doen ik en mijn zus wel vaker dingen samen (We maakten een zine, we tekenen portretten, we bezoeken eens een festival) maar we hadden eigenlijk nog nooit samen één strip getekend. Maar dat stond al wel een tijdje op onze bucketlist, en toen kwam deze opdracht voorbij. Iedereen blij!





Eerste schets van de binnenkomst van Prins Tammo in de Forum-hal 



Stijlonderzoek




inkttekening van de eerste plaat

Ik had een verhaal bedacht over de bezoekers van het gebouw. De lezer krijgt inkijkjes in de levens van de mensen. Een beetje een fragmentarisch, alledaags verhaal, zoals ik dat graag doe. Eva keek er naar en sprak. “Tja, typisch iets wat jìj zou maken”. Maar we moesten met zijn tweeën wat maken, en Eva wilde ook wat. Toevallig was ze juist met sprookjes bezig. Dus laten we een sprookjes element toevoegen! Wederom; iedereen blij.




Het uiteindelijke verhaal dat op de schutting hangt gaat over Prins Tammo (een fijne Groningse prins) die online een meisje ontmoet en daar mee afspreekt, in ‘het forum’. Op 9 platen volgen we hem op zijn zoektocht, en zien ondertussen de bezoekers van het forum voorbij komen.



Eerst wilden we omstebeurt een plaat maken. Eerste in mijn tekenstijl, tweede in die van Eva. Maar dat zou de strip alleen maar verwarrend maken. Dus besloten we de tekeningen gewoon sàmen te maken.

 

Of eigenlijk; één van de twee tekende de achtergrond, de ander tekende een paar figuurtjes, dat werd weer aangevuld door de één, en zo verder… (hierboven; Eva tekende de roltrappen en de ramen. Anne tekende het meisje in de groene jas met het roze haar. Eva tekende de gespierde man in het blauwe shirt met het schilderij onder zijn arm, etcetc)

Ik heb tè lang naar de strip gekeken en er aan gesleuteld om er nog iets objectiefs over te kunnen zeggen, maar wie goed kijkt, ziet misschien het verschil tussen wat Eva tekende en wat ik tekende. Of misschien ook wel niet, en dat zou dan betekenen dat onze tekenstijlen heel goed mengen en elkaar niet in de weg zitten. Wat dan eigenlijk een hele mooie uitkomst is!



Gister was de onthulling! We zaten op de bank met wethouder Paul de Rook, werden geïnterviewd door OOG-TV, en maakten foto’s van onze tekeningen. 






Ook niet onbelangrijk! Op verschillende punten in de stad (VVV, het Roze Let's Gro pand, en vast nog meer...) kun je een kleurplaat halen over de strip!




vanaf nu te zien, tot volgend jaar augustus! Wij zouden het super leuk vinden als je er eens langsloopt!

Ga gerust kijken!
groetjes,
Anne, Eva (en Prins Tammo) 

donderdag 27 oktober 2016

Frankfurter Buchmesse

Joehoe! Vorige week was ik op de Buchmesse in Frankfurt, met de Dutch Flemish Parade!

Een initiatief van Gert Jan Pos. We gingen met een team en allemaal Nederlandse en Belgische illustratoren om boekjes te maken op een risograaf (als je nou nog steeds niet weet wat dat is, vraag maar aan google!). Ik was onderdeel van het team, en zou boekjes gaan vouwen, maar vooral ook tekenen. Het was een inspirerende week, en we tekenden heel veel boekjes. Inmiddels ben ik alweer een paar dagen terug, maar wilde toch nog even wat stripjes en foto's met jullie delen :)





 Frankfurt by night, ohhh mooi zeg. Nou nou


Onze tafel werd van bovenaf gefilmd, en dat was te zien op een scherm. 


Wasco, Charlotte en Jeroen in de riso-hoek


Gesigneerde posters, en héél veel fotografen achter ons, want...


De koning kwam op bezoek!





Het paviljoen waar de Vlaamse en Nederlandse activiteiten plaatsvonden

 

Iedereen hard aan het werk. En stapels bladzijdes.



Ik mocht één van de vier covers ontwerpen, en dit werd hem!!



Mooie misprints


Serieuze uitgevers en tekenaars in de metro 



Op de Buchmesse liepen heel veel verklede mensen rond. Vooral types uit Manga-strips of games, maar ook een dino!


Favoriete hangplek; de bult met snippers


Toen de week voorbij was, nam ik deze foto van de metrohalte en de voorbijrazende trein die me naar het station zou brengen. Daaag Frankfurt!

Ps. de boekjes die we maakten zet ik binnenkort online! Maar check tot die tijd vooral de site van het project 




dinsdag 27 september 2016

Illustrator-Stuff | materiaal | achter de schermen Deel 1

Ik grap wel eens dat ik zo’n heerlijk simpel beroep heb. Want ik heb alleen maar een papiertje en een pen nodig om mijn ding te kunnen doen. Ha!

Maar dat is niet helemaal waar. Want als ik inderdaad alleen een papiertje en een pen gebruikte, zou mijn werktafel niet altijd vol liggen. En ik zou geen kast vol met opbergbakjes hebben, die allemaal gevuld zijn met tubes verf, flessen inkt, al dan niet afgeragde kwasten…


Neen, stiekem zijn er iets meer spullen nodig om een illustratie (en alles er omheen) te maken. Het leek me leuk om jullie te laten zien welke spullen ik zoals gebruik. Niet geheel zelf bedacht dit idee, toevallig zag ik de laatste tijd een paar keer een blog voorbij komen waarin iemand zijn favoriete materialen voorstelt. Ik begin vandaag niet met mijn favoriete materialen, maar met alle iets-minder instagram-achtige spullen en vooral de apparaten die ik gebruik om dat papiertje en die pen de wereld in te krijgen…Dit zijn ze!





(waarom heb ik ze genummerd met A,B,C en niet met 1,2,3 vraag ik me af nu ik de ingescande tekening zie?…ach ja, whatever works..)

  1. Laptop! Vrij belangrijk. Ik heb een laptop, en geen vast scherm. Want ik vind het handig om de laptop overal mee naartoe te kunnen nemen. Als je veel moet photoshoppen op zo’n klein schermpje is het wat minder fijn.
  2. Tekentablet (WacomJarenlang kleurde ik tekeningen digitaal in zonder tablet. Dus dat betekende met twee vingers op dat kleine laptop-touchpad-dingetje prutsen om netjes binnen de lijntjes te blijven… Ja, dit werkt een stuk prettiger!
  3. Lichtbak (Artograph, A3 formaat) Ook zo’n fijne uitvinding! Alhoewel je je raam ook prima als lichtbak kunt gebruiken (en staand werken schijnt heel gezond te zijn!) ben ik toch wel heel blij me mijn exemplaar. Er zit Led-licht in, dat schijnt 100 jaar mee te gaan, en het is lekker fel. 
  4. Mijn telefoon. Enerzijds een enorme afleiding, anderzijds heel handig om foto’s te maken, social media bij te houden en even snel mail te checken
  5. De printer! (Canon Pixma MG3650) Ik had nooit zelf een printer, maar dat was niet erg want ik woonde 30 meter van een copyshop af (alhoewel het alsnog elke keer een enorme drempel was om daadwerkelijk de deur uit te lopen en te gaan printen). Maar nu heb ik er zelf een nààst mijn werktafel staan. Dit is een canon (CHECKEN) en ik ben er super tevreden over. Je kunt er ook mee scannen, kopiëren en cakebeslag mixen, maar dat doe ik dus allemaal niet, want ik denk altijd dat machines in de war raken als je ze verschillende dingen laat doen. En dan doet ‘ie straks helemaal niks meer, en ik zie mezelf alweer naar de copyshop wandelen. Hij was niet duur, en hij werk op Wifi. Dus je kunt ook vanuit een andere kamer printen mocht je dat willen. 
  6. Scanner (Canon Lide 210) Mijn oude vertrouwde scannertje. Het fijne aan dit ding is dat hij alleen een USB-kabel heeft (geen kabel die je in een stopcontact moet stoppen). Dus je plugt ‘m in je laptop en hij doet het! Het is geen super goede kwaliteit, maar goed genoeg voor mijn manier van werken. Hij was ook niet duur. En hij is makkelijk van hot naar her mee te nemen.
  7. Spiegelreflex camera (Sony Alpha 300) Best wel oud is-ie inmiddels, maar doet het nog prima. Stiekem gebruik ik tegenwoordig meestal mijn telefoon om foto’s te maken, maar toen ik nog een telefoon had met een bar slechte camera, was de Spiegelreflex mijn redding
  8. Twèè Statieven. (Een oranje van ISY, en een Gorillapod van JOBY) Dat zit zo; een statief is handig om filmpjes en kekke timelapses te maken van als je aan het werk bent (en dat is dan weer leuk om op social media te zetten). Maar het ene statief kon niet ver genoeg kantelen om van bovenaf te kunnen filmen. Dùs vouw ik het andere statief (een Gorillapod) om het eerste statief heen. En dan werkt het wel. Kijk maar!




Illustrator-Stuff | materiaal | achter de schermen Deel 1

Ik grap wel eens dat ik zo’n heerlijk simpel beroep heb. Want ik heb alleen maar een papiertje en een pen nodig om mijn ding te kunnen doen. Ha!

Maar dat is niet helemaal waar. Want als ik inderdaad alleen een papiertje en een pen gebruikte, zou mijn werktafel niet altijd vol liggen. En ik zou geen kast vol met opbergbakjes hebben, die allemaal gevuld zijn met tubes verf, flessen inkt, al dan niet afgeragde kwasten…


Neen, stiekem zijn er iets meer spullen nodig om een illustratie (en alles er omheen) te maken. Het leek me leuk om jullie te laten zien welke spullen ik zoals gebruik. Niet geheel zelf bedacht dit idee, toevallig zag ik de laatste tijd een paar keer een blog voorbij komen waarin iemand zijn favoriete materialen voorstelt. Ik begin vandaag niet met mijn favoriete materialen, maar met alle iets-minder instagram-achtige spullen en vooral de apparaten die ik gebruik om dat papiertje en die pen de wereld in te krijgen…Dit zijn ze!





(waarom heb ik ze genummerd met A,B,C en niet met 1,2,3 vraag ik me af nu ik de ingescande tekening zie?…ach ja, whatever works..)

  1. Laptop! Vrij belangrijk. Ik heb een laptop, en geen vast scherm. Want ik vind het handig om de laptop overal mee naartoe te kunnen nemen. Als je veel moet photoshoppen op zo’n klein schermpje is het wat minder fijn.
  2. Tekentablet (WacomJarenlang kleurde ik tekeningen digitaal in zonder tablet. Dus dat betekende met twee vingers op dat kleine laptop-touchpad-dingetje prutsen om netjes binnen de lijntjes te blijven… Ja, dit werkt een stuk prettiger!
  3. Lichtbak (Artograph, A3 formaat) Ook zo’n fijne uitvinding! Alhoewel je je raam ook prima als lichtbak kunt gebruiken (en staand werken schijnt heel gezond te zijn!) ben ik toch wel heel blij me mijn exemplaar. Er zit Led-licht in, dat schijnt 100 jaar mee te gaan, en het is lekker fel. 
  4. Mijn telefoon. Enerzijds een enorme afleiding, anderzijds heel handig om foto’s te maken, social media bij te houden en even snel mail te checken
  5. De printer! (Canon Pixma MG3650) Ik had nooit zelf een printer, maar dat was niet erg want ik woonde 30 meter van een copyshop af (alhoewel het alsnog elke keer een enorme drempel was om daadwerkelijk de deur uit te lopen en te gaan printen). Maar nu heb ik er zelf een nààst mijn werktafel staan. Dit is een canon (CHECKEN) en ik ben er super tevreden over. Je kunt er ook mee scannen, kopiëren en cakebeslag mixen, maar dat doe ik dus allemaal niet, want ik denk altijd dat machines in de war raken als je ze verschillende dingen laat doen. En dan doet ‘ie straks helemaal niks meer, en ik zie mezelf alweer naar de copyshop wandelen. Hij was niet duur, en hij werk op Wifi. Dus je kunt ook vanuit een andere kamer printen mocht je dat willen. 
  6. Scanner (Canon Lide 210) Mijn oude vertrouwde scannertje. Het fijne aan dit ding is dat hij alleen een USB-kabel heeft (geen kabel die je in een stopcontact moet stoppen). Dus je plugt ‘m in je laptop en hij doet het! Het is geen super goede kwaliteit, maar goed genoeg voor mijn manier van werken. Hij was ook niet duur. En hij is makkelijk van hot naar her mee te nemen.
  7. Spiegelreflex camera (Sony Alpha 300) Best wel oud is-ie inmiddels, maar doet het nog prima. Stiekem gebruik ik tegenwoordig meestal mijn telefoon om foto’s te maken, maar toen ik nog een telefoon had met een bar slechte camera, was de Spiegelreflex mijn redding
  8. Twèè Statieven. (Een oranje van ISY, en een Gorillapod van JOBY) Dat zit zo; een statief is handig om filmpjes en kekke timelapses te maken van als je aan het werk bent (en dat is dan weer leuk om op social media te zetten). Maar het ene statief kon niet ver genoeg kantelen om van bovenaf te kunnen filmen. Dùs vouw ik het andere statief (een Gorillapod) om het eerste statief heen. En dan werkt het wel. Kijk maar!




woensdag 21 september 2016

Supermarketstories | De promotiekok

Dit bericht staat origineel hier, maar ach, ik plaats het ook op deze blog. 




Op zaterdag of zondag zie je ze wel eens, in de grotere supermarkt. Een jongen of meisje die een nieuw product aanprijst, een promotiekok noemt men dat, vaak staand achter een koddige counter, middenin het gangpad.
Ik ontwijk ze meestal, want ik wìl helemaal geen worst met stukjes basilicum of zuivelspread met chocoladesmaak proeven. Of eigenlijk wil ik vooral niet dat ik, in ruil voor het gratis stukje eten, een promotiepraatje moet aanhoren en me dan min of meer verplicht ga voelen het product te kopen. Maak ik daarmee het werk van de promotiekok lichter of juist zwaarder?
En jij? Hou jij van gratis samples of heb je spontaan geen honger meer?